De veevoermarkt kent van oudsher lage marges en felle concurrentie. In Nederland kwam daar de afgelopen jaren het stikstofdossier bij, wat leidde tot de uitkoop van veehouders en dus tot een krimpende markt. Veevoederproducent ForFarmers worstelde lange tijd met zijn positie, maar lijkt nu het tij te keren. In 2024 steeg het totale afzetvolume met 7 procent terwijl de totale markt kromp. De onderliggende operationele winst (EBIT) nam toe met 80,7 procent tot € 59,1 miljoen euro . Toch werd het bedrijf op 17 april tijdens de aandeelhoudersvergadering (ava) andermaal herinnerd aan de uitdagingen van deze tijd.
Naast de reguliere aandeelhouders verscheen namelijk een groep activisten van Extinction Rebellion binnen en buiten Café‑Restaurant Witkamp in het Gelderse Laren. Zij vuurden vragen af als “houdt ForFarmers zich aan het klimaatakkoord van Parijs?” en “wil ForFarmers actief bijdragen aan CO₂‑reductie?”. Ceo Pieter Wolleswinkel pareerde die zorgen op een soepele en doordachte manier. Daarbij werd benadrukt dat ForFarmers zijn eigen CO₂‑voetafdruk in 2030 met een derde wil terugdringen ten opzichte van het basisjaar 2022.
Om dit te bereiken wordt volop ingezet op het bijmengen van restromen in het veevoer. Vaak zijn dit afvalproducten van andere bedrijven die niet meer voor menselijke consumptie geschikt zijn, maar prima als veevoer dienen. Denk bijvoorbeeld aan aardappelpersvezels, een bijproduct dat ontstaat bij het uitwassen van zetmeel in de aardappelindustrie of resten gerstemout uit het bierbrouwproces.
Om deze transitie vaart bij te zetten werd vorig jaar het bedrijf Van Triest overgenomen, dat gespecialiseerd is in het verhandelen van dit soort restromen.
Het staat buiten kijf dat deze stap bijdraagt aan de verduurzaming van ForFarmers, maar zijn er ook implicaties voor het rendement? In het jaarverslag staat dat de omzet van Van Triest in de vier maanden na acquisitiedatum (2 september) 21,3 miljoen euro bedroeg en dat het resultaat voor belastingen uitkwam op 0,9 miljoen.
Dat betekent een marge van ruim vier procent en dat is meer dan ForFarmers in de afgelopen jaren realiseerde (zie grafiek). Daarbij moet wel worden opgemerkt dat er in deze periode veel incidentele kostenposten waren die het resultaat drukten. Grofweg zullen de marges van de restromen-business en het traditionele productieproces elkaar dus niet veel ontlopen. Dit werd bevestigd door Wolleswinkel na vragen van de VEB hierover.
ForFarmers krabbelt op, maar operationele marge blijft bescheiden
Bron: jaarverslagen ForFarmers. Grafiek geeft de winst voor belastingen als percentage van de omzet weer
Strategie
Ook stelde de VEB vragen over de verdere strategie. Want het bedrijf veranderde nogal eens van koers de afgelopen jaren. Zo werden er in 2018-2019 grote acquisities in België en het Verenigd Koninkrijk gedaan, om deze de afgelopen jaren weer (deels) terug te draaien met desinvesteringen. Andere acquisities in Polen en Duitsland lieten volatiele resultaten zien.
In een herijkte strategie werd daarom teruggegrepen naar een lokale aanpak, waarbij verantwoordelijkheden laag in de organisatie liggen. Het forse aantal productielocaties -ForFarmers heeft meer dan dertig fabrieken- wordt niet teruggebracht.
Op de vraag of er dan nog wel sprake kan zijn van schaalvoordelen, was het antwoord dat dit per geografisch cluster nog zeker het geval is. Nieuwe overnames worden ook niet uitgesloten.
Wolleswinkel vatte de strategie vervolgens samen: “ForFarmers heeft dagelijks contact met meer dan 27 duizend boeren die ons van input voorzien. Wij kunnen hiermee snel inspelen op hun wensen om de mengverhoudingen van het voer aan te passen. Ook voorzien wij onze klanten van advies op basis van de grote hoeveelheid data die we verzamelen.”
Het bestuur herhaalde de doelstelling van een rendement van 10 procent op geïnvesteerd vermogen. Dat lijkt misschien bescheiden, maar in het licht van een zeer concurrerende en krimpende veevoermarkt is verdere marge‑expansie geen sinecure. ForFarmers lijkt met de nieuwe ceo en een herijkte strategie op de goede weg, maar de roep om verduurzaming en de consoliderende markt zorgen de komende jaren voor een lastig speelveld.